...brak...

natalia

Cały Twój

Nie lękajcie się - tak wiele razy powtarzałeś.
Polskę- swój naród, tak często wspominałeś.
Swym cierpieniem zjednoczyłes nas wszystkich.
Tych dalekich i tych bliskich.
Północ z południem złączyłeś.
Wszystkie narody połączyłeś.
Nie ważne czy ktoś wierzył, czy też nie.
Cały Świat kochał i kocha Ciebie.
"Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi."
Te słowa tyle odnowiły, świat na lepsze zmieniły.
Pokazałeś nam jak z radościa umierać.
Jak umierać i nas wszystkich wspierać....

natalia

"Czy warto?"

Czy warto poświęcić się tak, aby kiedys być szczęśliwym?
Czy warto oddać komuś swe serce, by ten ktoś poczuł się kochany?
Czy warto zaufać człowiekowi, by następnego dnia nie widzieć w nim swego wroga?
Czy warto być dobrym, by kiedyś stać się złym?
Czy to wszystko jest warte?

Czy warto walczyć, by kiedyś w końcu przegrać?
Czy warto płakać, aby być smutnym?
Czy warto sie poddawać, by potem być nikim?
Czy warto iść dalej, by następnej nocy nie skończyć tej drogi?
Czy cały świat wart jest oklasków i pochwał, które kiedyś mogą go zniszczyć?

natalia

"Wszystko"

Życie to jedna wielka zagadka,
która krąży wokół nas nie znając końca.
Trzeba ją odkryć, ale czy to takie proste?
problemy nawiedzają każdego, trzeba je pokonać.
I iść dalej, bo powrócą, lecz nie wiemy kiedy.

Każda łza jest potrzebna,
każdy smutek, rozpacz, cierpienie.
Wszystko jest ważne i cenne.
Jednak trzeba wziąść się w garść
i zacząć doceniać nawet to, co bardzo boli i krzywdzi.
Bo przyjdzie czas, kiedy nas już tu nie będzie.

natalia

"Droga życia"

Idę przed siebie, bacznie się rozglądając.
Nic nie widzę, może mi się wydaje.
Czuję czyjeś oczy na moim ciele
I zadaję sobie pytanie, na które odpowiadam.
Chciałabym być gwiazdą, małym aniołem,
Ale nie jest tak dobrze jak się wydaje.

Ta droga, taka szara,
Nic nie widzę, może nie chcę.
Ten dzień, ta chwila, ta sekunda
Może wszystko zmienić.
Wtedy wiara pokona ciemność.
Wiara we własne JA.

Dlaczego inni tak prosto przez nią przechodzą.
Tak im łatwo, mnie nie.
Następny dzień, nastęna godzina, następna noc,
Czy to takie straszne?
Potykam się, na chwilę upadam,
Ale z honorem wstaję i się nie poddaję!

natalia

"Jak zapomnieć?"

Moje problemy powracają jak zły sen.
Czasem nie potrafię sobie poradzić.
Wtedy płaczę.
Łzy me zmęczone życiem ocieram husteczką, lecz to nic nie daje.
Pomocy! Jak uchronić się od złego, kiedy chce się dobrze?

4 miłości, a tylko jedna szczera.
10 przyjaźni, tylko jedna potrzebna.
12 łez, tylko jedna prawdziwa.
8 rozpaczy, tylko jedna warta.

Zła przeszłość, która nie powinna się wydarzyć, wciąż powraca.
Pamiętam te chwile kiedy to stałam się "kimś" czyli nikim.
Jedna decyzja zmieniła mnie w oczach starszych.
Lecz tego błędu nie da się naprawić.
Za poźnio?
Byłam tego świadoma, lecz me serce nie.

Moja świadomość była upita, lecz nie wodą.
Tak bardzo chcialam powiedzieć "przepraszam"
lecz na tą chwilę, która była wiecznością, stałam się niemową.
Czy te błędy zostaną mi wybaczone?
Przeze mnie nigdy!
Bo to ja zawiniłam, moje głupie pragnienie!
Czy one zawsze będą powracać?
Łzy, które nie chcą uciec z mych oczu.

Jak mam oddychać życiem, kiedy to ono się zakończyło.
A może nadal trwa?
Tylko, że nad nim unosi się dym, którego kiedyś w ręku trzymała 11- latka.
Jak mam zapomnieć?
Odpowiedź jest jasna - koszmaru nie da się zapomnieć!
Nie zwalam na nikogo winy, bo to MOJE życie, z którym muszę się zmierzyć.

natalia

Tęsknię...

Mysli w głowie wciąż buduję,
sama nie wiem, w co wpatruję

Wokół wszędzie jesteś Ty
Wradasz się we wszystkie sny

Brakuje mi Ciebie
Brak mi pewności siebie

Czekam na tę jedną chwilę
Wtedy wiem - się nie pomylę...

Gdy poczuję Ciebie blisko
to, już wiem, że będzie wszystko.

I poczuję wiatru powiew,
kiedy ujrzę Cię przy sobie

Twoje oczy i Twój dotyk
Piekną gwiazdę i sen nocy...

natalia

ODWIECZNE PYTANIE

Czym jest miłość w świecie, w którym mężczyzna
zamiast poszukiwać klucza do serca kobiety, obywa się wytrychem?
A może jest tylko grą, w której przegrywa ten,
kto pierwszy powie kocham? Była, jest i będzie, nawet przed Bogiem,
który nie liczy swego początku.
Tak upragniona wzbudza w oczach ludzi pożądliwy błysk.
Niepohamowane chęci do przeżycia „życia życiowo”.
Żyje się, aby kochać, jak kocha się, aby żyć.
Jednak co o miłości może powiedzieć osoba,
która nigdy jej nie zasmakowała i musiała obejść się apetytem?
Optymistyczna myśl na dziś: konsumpcja nadejdzie jutro, lecz wierzę w nią,
bo ona jest dogmatem mej wiary. Miłość jest sensem wczorajszej egzystencji,
który jutro kłamstwem będzie. Jednakże gdy zjawi się prawdziwa miłość,
nie będzie się liczyć nic prócz niej, o ile nie stchórzysz, usłyszawszy jej szept.

natalia

KOPCIUSZEK NA BALU

Przyjęcie zgotowano w małej mieścinie,
proszono gości szeregi całe.
Kusiły panny, mocząc usta w winie,
wielu kandydatów, szanse mniej niż małe.

Muzyka do tańca zagrała radośnie,
gdy do świata mego zatrzasnęła się brama.
Udawałam błazna, mówiąc niby wzniośle,
siedząc w kącie sali, jak palec znów sama.

Lecz tańce kiedyś przerwą, gdy ucichnie muzyka.
I zniknę, choć nie chcę, w tłumie setek twarzy.
Zniknę, choć przeciętność nigdy nie znika,
oryginalność- jak wszyscy-mogę tylko marzyć.

natalia

NIEZNISZCZALNA

idąc wolno
dmucham na wiatr
a wiatr muśnięciem całuje mą twarz
lecz to niczym pocałunek judasza
policzkuje mnie słodkością fałszu
delikatnością zdrady
piach do mych oczu wpada
a ja idę wciąż
z oczami zamkniętymi
z otwartym umysłem
ziemia kruszy się pod mymi stopami
a ja padam na kolana
na twarz upadam...
w powietrzu zamiera krzyk
ale po chwili podnoszę się
idę dalej
nic mych pragnień nie ugasi