Chwila

natalia

Rozłączenie
Rozłączeni, - lecz jedno o drugim pamięta,
Zapłakani, - lecz roześmiani.
Pomiędzy nimi lata biała nić smutku,
Która raz łączy a raz rozdziela.

Wiem, kiedy się cieszysz, wspominając mnie.
Wiem, kiedy płaczesz zamknięty w ciemnej komnacie.
Wiem, o jakiej godzinie wraca bólu fala.
Wiem, kiedy zasypiasz, gasząc żar serca.

I choć me oczy Cię ujrzeć nie mogą,
Znają Twój dom, drzewa ogrodu i kwiaty,
Wiem, gdzie malować myślą Twe oczy i postać,
Między jakimi drzewami szukać białej szaty

Lecz ty nie wiesz, nad jaką górą wschodzi perełka,
Którą wybrałam dla Ciebie za gwiazdeczkę-stróża
Nie wiesz, że gdzieś daleko, aż u gór podnóża
Za jeziorem - czekam Ja.

Mogą gromadzić się chmury na niebie,
Mogą zderzać się gwiazdy,
Lecz pamiętaj, że najważniejszą rzeczą, której nauczysz się,
To kochać i kochanym być.

natalia

Serc bezsilność
Dwa serca w oddali szlochają z rozpaczy
Nie pogodzone postawieniem granicy
Wtulone we własne różowe sny
Każde miliony sekund do spotkania liczy

Jesteś, a jakby Cię teraz nie było
Rozerwałem duszę rękoma bezsilności
Ty to Prawda, czy tylko się śniło?
Nie, niemożliwe, nie oszukano miłości

Powiedz, dlaczego tak być musi
Że coś pięknego rodzi się w bólach
Że na początku niemoc mnie dusi
Że pozostaje w samotności murach

Tak bardzo wtulić bym Cię chciał
I mocno objąć już ramionami
Dałbym wszystko, gdym tylko miał
By rano obudzić się, dotknięci twarzami

natalia

Ona gdzieś jest.. ja wiem... wiem to i tęsknię do niej...
Wiem jaką twarz ma, wiem, jakim się różem płoni,
wiem, jaki szafir ócz ciemnymi rzęsy kryje,
jaka w nich tkliwość lśni i jaki żar z nich bije.

Wiem, jaka śpiewa w nich słodycz niewysłowiona,
jaka w nich słania się zaduma, drżą pragnienia,
jaki wilgotny blask przez oczy te do łona
ciągnie i jaka mgła lubieżna je zacienia.

Każdy jej uśmiech znam i każdy ruch, jej słowo
każde w mym uchu brzmi muzyka sfer echową,
każdą jej czuję myśl, znam kraje jej pamięci,
wiem, czego żal jej, wiem, co trwoży ją, co nęci.

Co kocha, także wiem; znam serce jej i duszę
i kocham całą mych niezmiernych smutków tonią.
bezdenną tęsknot mych - - kocham i czuć to muszę,
że nigdy myślą mi nie sięgać nawet po nią...

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

natalia

Pewnego dnia nauczę Cię latać,
Z otwartymi oczami fruwać nad ziemią.
Nikt nie będzie nam przeszkadzać,
Pogadamy sobie szczerze, delikatnie lecąc.

Ponad chmury uniesiemy nasze ciała rozmarzone,
Zapomnimy wszystkie żale rodząc się na nowo.
A uczucia które kiedyś były zawiedzione,
Będą mienić się od śłońca blaskiem kolorowo.

Obejmując dłońmi czas poprosimy by zaczekał,
Tuląc się do siebie skrzydeł szkieletami.
I po cichu w Twoje uszka słowa będę szeptał,
A Ty głaskać będziecz ciepło moje ciało ramionami.

Dziękowałem tysiąc razy za te chwile masze wspoólne
Za Twe słowa takie szczere dla mnie.
Za Twe usta pełne magii że aż wprost przecudne,
Będąc pewnym że ich nigdy nie zabraknie.

Tyle niezwykłości, piękna i słodyczy,
Gdzieś tam w Tobie dojrzewało.
Wszystko wokół było niczym,
Tylko mnie tam brakowało.

Zawsze to są tylko sny za krótkie,
Chociaż mówią całą moją prawdę.
W lustrze oczy pozostają jednak smutne,
I pytają się spragnione, oczekując że Cie znajdę.

Może jesteś gdzieś tam niedaleko, sama,
Nieświadoma zdarzeń i tych snów.
Przez mój umysł nieustannie rozpieszczana,
Ubierana w najpiękniejsze z wszystkich słów.

Chociaż nie ma Ciebie, gdy się rankiem budzę,
Pamiętając jeszcze snu ten słodki zapach.
Wiem że dziś tu jeszcze wrócę,
Czując włosów miękki pukiel na spragnionych włosów palcach.

Całe życie szukam śladów jej cudownych stóp,
Oczekując każdej chwili, w której się spotkamy.
Lecz nie będzie to kolejny z takich snów,
Ale najprawdziwsza Ty, szepcząc tylko "moj kochany"

Pozostaje tylko czekać i uwierzyć w swe pragnienia,
A na pewno przyjdą kiedyś lekko tajemnicze.
Bowiem warto jakiekolwiek mieć marzenia,
Z nimi piękne i prawdziwe będzie nasze życie.

natalia

Zaufaj mi

Spójrz to ja
stoję przed Tobą
Nie – nie będę Cię prosić o miłość
Chcę tylko, by to inaczej się skończyło
Podaj mi rękę
zaprowadzę Cię dokąd zechcesz...
Nie bój się już
Zaufaj mi
Wiem... to trudne jest
Lecz proszę spróbuj
Na chwilę zamknij oczy
i poczuj
Poczuj mą dłoń w swojej dłoni
Nie bój się
moja miłość Cię o chroni
Musisz tylko zrobić pierwszy krok
No chodź
Podaj mi swoja dłoń
Na miłość jeszcze przyjdzie czas
Poczekam, bo nadal wierzę w nas
Wierzę, że kiedyś pokochasz mnie...
A teraz chodź, zaufaj mi
i nie bój się
Miłości nie można się bać...
Spójrz...
To przecież jestem ja...

natalia

Za co miłość?

Do ideału mi daleko,
więc za co Ty mnie kochasz?
Nie jestem piękna,
ani szczególnie mądra.

Dużo egoizmu we mnie
i marudna jestem.
Za co kochasz?
Ja naprawdę nie wiem.

Co takiego mam w sobie,
że na mnie zwróciłeś uwagę?
że polubiłeś
a nawet pokochałeś?

natalia

Z Tobą
Mijam domy, latarnie, jakieś schody po drodze
Stęskniona i zimna , w drzwi twoje wchodzę.
Odwijasz z mojej szyi, długi szal tęsknoty,
Wzrok mąci mi obraz i czuję zawroty.

Sukienkę i troski , w dzikim szale zrywasz,
I płaszczem zachwytu, całą mnie okrywasz.
Widzę i czuję wśród gorąca błękity,
A wczoraj i jutro, to obraz rozmyty.

Tysiącem ust i dotyków po mnie wirujesz,
Więc żyję nareszcie, lecz już siebie nie czuję.
O tym wszystkim tak bardzo powiedzieć ci chciałam,
Tylko słów już nie było, bo je cisza porwała.

natalia

Chciałabym być Twym ubraniem...
Które nosisz na sobie każdego dnia...
Lecz nie jestem...
Chciałabym być promykiem słońca...
Tylko po to by widzieć jak rano się budzisz...
Lecz nie jestem...
Chciałabym być chociażby gwiazdami na niebie...
Które oglądasz co noc...
Lecz nie jestem...
Chciałabym być Twoją poduszką...
Tylko po to by gładzić Cię po policzku...
Lecz nie jestem...
Chciałabym być kołdrą...
Która otula twe ciało w zimne wieczory...
Lecz nie jestem...
Chciałabym być deszczem...
Który tańczy na Twojej skórze...
Lecz nie jestem...
Chciałabym być wiatrem...
Który chłodzi Cię w upalne dnie...
Lecz nie jestem...
Chciałabym być wodą...
Która gasi Twoje pragnienia...
Lecz nie jestem...
Chciałabym być filiżanką kawy...
Tylko po to by muskać Twe usta...
Lecz nie jestem...
A najbardziej chciałabym być blisko Ciebie...

natalia

ulep mnie ciepłem swych dłoni
z gliny marzeń kształty wyczaruj
ciału nadaj boskie proporcje
barwę kłosów włosom podaruj

usta rozchyl pięknym uśmiechem
palcem zaznacz owal wilgotny
błękit nieba odbij w mych oczach
niech w nich zalśni promyk zalotny

ciało zanurz w atłas pościeli
magnetyzmem nocy zroszone
niech Hurysą będę tej nocy
gdy szaleją zmysły stęsknione

wymarzonym darem od losu
w twą samotność nocy wtuloną
kusicielką, kobietą marzeń
tylko ulep wersję szaloną….

natalia

Miłość cierpliwa...
Gdy w drzwi zastuka,
kto jej otworzy?
Lecz ona puka.
Swą cierpliwością
kamienie skruszy.

Miłosć jasnoscią...
Wsród życia mroku,
wśród niebezpieczeństw
można się schronić tuz przy jej boku.

Miłość pokorna...
Chociaz przepiękna,
żyje dla innych,
siebie nie widzi.
Daje, nie bierze,
dlatego piękna.

Miłość wsyztsko przetrzyma...
Cudze ciężary
na barkach nosi
pomimo trudu
mimo cierpienia.
sama jest siła
wszytsko przetrzyma.

Miłość wyzwala...
Pytasz od czego?
Od nienawiści i od zadzdrości,
od egoizmu, pychy nadętej...
Od czego jeszcze?
Od tego, co męczy.
Miłość przebacza-
miłość wyzwala.

Miłość nagrodą...
Bo gdy przychodzi,
przynosiu radość,
pokój, nadzieję.
Przemienia życie,
juz nie odchodzi.

Miłość nadzieją...
Chcesz nowe życie?
Chcesz wschodu słońca?
Otwórz swe serce i zaproś miłość
Otwórz szeroko,
ufaj do końca!

...Poznanie drugiej osoby jest jak podróż
pełna przygód w nieznane kraje.....

natalia

TRZY MIŁOŚCI

Pierwsza miłość z wiatrem gna, z niepokoju drży
Druga miłość życie zna i z tej pierwszej drwi
A ta trzecia jak tchórz w drzwiach przekręca klucz
I walizkę ma spakowaną już

Pierwsze kłamstwo, myślisz, ech zażartował ktoś
Drugie kłamstwo - gorzki śmiech, śmiechu nigdy dość
A to trzecie gdy już przejdzie przez twój próg
Głębiej rani cię niż na wojnie wróg

Pierwsza wojna, pal ją sześć, to już tyle lat
Druga wojna - jeszcze dziś winnych szuka świat
A tej trzeciej co chce przerwać nasze dni
Winien będę ja, winien będziesz ty.

natalia

Ta głębia Twoich oczu,
Czy kiedyś zobaczę w nich siebie?
Staną się dla mnie lustrem,
Moje odbicie wśród Ciebie?

Nad brzegiem jeziora,
Twoje dłonie na mojej talii,
Przy złotej pełni księżyca,
Kosztujących słodkich malin.

Moje usta przy Twoich,
Chcę scałować z Ciebie piękno,
A Ty błądź po mych policzkach,
Swą delikatną ręką.

Nie marzenia, lecz realia,
Nie ciemne myśli, lecz błyszczące sny,
Nie sympatia, lecz miłosna magia,
Nie ja i Ty, lecz po prostu my.

natalia

"Tęsknota"
Kiedy Cię miła zobaczę
kiedy się tobą nacieszę,
ze szczęścia się rozpłaczę,
bo nie ma przy mnie Ciebie.

Oglądam Cię teraz co dzień,
tylko na fotografii,
Ty jesteś teraz daleko,
kto to wytrzymać potrafi.

Listy przestałaś pisać,
które mi radość sprawiały,
w mym sercu jest teraz smutek,
me oczy też posmutniały.

Chciałbym Cię moja miła,
jak najszybciej zobaczyć,
i zostać z Tobą na długo,
i nigdy Cię nie utracić

natalia

Wspólne bycie serc, nas dwoje - nastroje, w bicie serc na cztery się zmienia
Szukam Cię, liczę sny, boję się ukrytego we śnie westchnienia

Nastroje nie moje, wilgotne, samotne
Wejdziesz w nie wzrokiem, nie tłumacz się mrokiem
Obawy liryczne, usta spierzchnięte, magiczne
Nie pytaj - wiesz przecież, że...czekam

Wspólne bycie serc, nas dwoje - nastroje, w bicie serc na cztery się zmienia
Szukam Cię, liczę sny, boję się ukrytego we śnie westchnienia

Pijaństwa zbyteczne, widzenie poprzeczne, pulsują żyły jakgdyby tańczyły
Kłopoty bez miary, oczy zamglone wierszami
Nie pytaj - wiesz przecież, że...czekam

Wspólne bycie serc, nas dwoje - nastroje, w bicie serc na cztery się zmienia
Szukam Cię, liczę sny, boję się braku Twego cienia

natalia

"Slowa milosci"

nocą senną przyszłam do ciebie
kobiecością dotknęłam marzenia
sen uleciał obłokiem namiętnym
otulony szalem spojrzenia.

wzięłam dłonią w niewole uczucia
zmysły twoje zadrżały spełnieniem
pocałunki szukały na oślep
oczu głodnych, kuszonych marzeniem.

nasze ciała na płatkach różanych
płoną ciepłym ogniem bliskości
odpływając w poezji ogrody
szepcząc czule słowa miłości.