Czasami Mnie Najdzie Smutek

Head_DNB_Kutno

Gdy zasypiam to razem za mną zasypia ta cicha niepewność jutra.

W mym śnie mój umysł opuszcza me ciało,odchodzi razem z falą drobnych myśli.

Wstaję rano i tuż po śniadaniu biegnę szukać pogubionych snów,choć sam nie wiem, to mam je tak blisko.

Gdzieś około ósmej mam swoje marzenia, moje marzenia w tym dniu, moje marzenia stojące na tym samym chodniku,marzenia w odbiciu tych samych twarzy codzienności.

Czasem przeciwne oczy w autobusie sprawiają,że moja wyobraźnia tworzy dom dla tych wszystkich pojedyńczych słów, ale nigdy nie wiem co się stanie gdy otworzę drzwi.

Sądzę,że dziś nie jest jeszcze tą chwilą, by oddać komuś pudełko z mym sercem.

Mimo tej niepewności jest mi chyba dobrze w każdym dniu podążania za tym, czego tak naprawdę jeszcze nie odkryłem, choć pewnie gdzieś już widziałem ten portret szczęścia, to przejęty niepotrzebnymi gestami nie byłem w stanie go zapamiętać

natalia

Nie wiem jak to się stało
On wypowiadający te słowa
Jedna sekunda - pęknięte serce
Oczy pełne łez...
Ból nie do wytrzymania
Nie mogłam wtedy myśleć o niczym innym
Chciałam żeby przestało mnie boleć...
Chciałam zapomnieć!
Łzy...
Ból...
Cierpienie...
Nienawiść..
Marzyłam o śnie...
Długim śnie...
Wszyscy wiedzieli co się stało
Jednak nikt nie zapukał do drzwi...
Telefon milczał...
Gdzieś tam moje serce miało nadzieję że nie jestem sama
Myliło się...
Tęsknota rozrywa mnie....
Rozrywa mnie od środka!
Stoję przed lustrem...
płaczę, nienawidzę siebie!
Każdego swojego słowa, myśli , spojrzenia...
Nienawidzę siebie całej!
Jestem słaba, bardzo słaba...
Nie ma już słońca nade mną.
Jest tylko ciemna chmura.
Zimno mi...
Jestem sama...
Zupełnie sama...
Powoli odchodzę...
Każdego dnia jest mnie coraz mniej...
to co ze mnie zostało nienawidzę....

natalia

natalia

oc przegryzła
słowo kocham
drżące
w bezdechu dnia
bym jutro znowu
mogła wstać
słońcem..."

natalia

Muzyka słuchana z tobą

Muzyka słuchana z tobą więcej niż muzyką,
I chleb z tobą łamany był więcej niż chlebem;
Teraz, gdym jest bez ciebie, spustoszone wszystko,
Już martwe wszystko, co niegdyś tak piękne.

Twe ręce dotykały sreber tego stołu,
Widziałem, twoje palce tę szklankę trzymały.
Sprzęty nie pamiętają ciebie, droga,
Choć dotyk twój nie przeminął na nich.

Gdyż tylko w sercu moim wśród nich żyłaś,
Błogosławiąc spojrzeniem i dłońmi;
I w moim sercu będą pamiętały zawsze,
Że znały ciebie kiedyś, o piękna i mądra

natalia

Chcę kiedy? być z tobą
Pośród cichej burzy
Chcę kiedyś być z tobą
Pośród płatków róży
Chcę myśleć o tobie
Czytać z twoich myśli
Wiedzieć że nikt inny
Tobie się nie przyśni
Spojrzeć w twoje oczy
Będące moimi
Patrzeć w nie głęboko
Nie mylić z innymi
Chcę szeptać cichutko
Nocami gwiezdnymi
Że kiedyś marzenia
Będą spełnionymi

natalia

Wciąż wspominam tamte chwile,
czas spędzony z Tobą mile.
Myślę, marzę, błądzę, śnię
Co do Ciebie ciągnie mnie.
Tamten wieczór, ciemna noc,
dotyk ciepły, pocałunków moc
Słówka mile serca koją
Pragnę, chcę być zawsze Twoją.

natalia

Mówiłeś, że świat stworzony dla nas jest,
że wszystko na nas czeka, będzie jak we śnie.
Mówiłaś, że miłość najważniejsza jest,
że to ona nam wystarczy, nic nie liczy się.
Więc powiedz, dlaczego teraz nie ma nas,
nic nie widzę w Twoich oczach, czuję tylko strach.
Ktoś zbudował między nami nienawiści mur,
ktoś nam zabrał nasze plany dając ból.
W myślach ciągle wracamy gdzieś do tamtych miejsc,
tam, gdzie zbudowaliśmy dom dla naszych serc.
Dom bez drzwi i okien dryfujący we śnie,
po jeziorze ślepoty, naiwności mgle.
Bo świat czarno - biały kolor ma,
bajka żyła tylko raz,
rzeczywistość tego dnia wita nas.

aszunia

Podałeś promyk słońca,bym wiedziała, że jest...
To tylko mały znak całości, który potrafił cieszyć...
To sygnał, że dostanę więcej...
To obietnica złożona mojej osobie.
Mały promyk słońca,a wniósł tyle ciepła,
dał tyle światła...oświetlił drogę przyszłości...
Drogę,którą chciałam sie kierować...
Lecz nagle zgasł...
Pozostawił mnie w ciemnych labiryntach,
z których tylko Ty mógłbyś mnie wydostać...
Zgaszone światło zgasiło moje życie.
A Ty oświetlasz inne drogi...

natalia

Dogonić chciał jej myśli – biegnące tak daleko
Dogonić chciał Ją – móc musnąć dłonią lekko
W jej oczy spojrzeć dzień w dzień i dostrzec Cień blasku w jej oczach
Poczuć Jej ciepło – poczuć lekki dotyk

Starał się, wiem dużo – a Ona odchodzi choć nie chce
Nie umie sie pogodzić – jej i jego serce zapłakało..płacze
Lecz los wybredny daje odejść jej – lecz ona to poczuje jakie błedy robi
Czym miłość jest naprawdę – co znaczy czuły dotyk?

Jej oczy telepatią patrzeć będą na tego jedynego
Jej ciało w śnie się podda gdy zbliży się do niego
Lecz wszystko wokół milknie – jesteście wy we dwoje
I jedna noc na zawsze odmieni Was Oboje

natalia

Coś dzieje się z nimi, zapadaja w ciemność
Cos ciągnie ich na dno, ich serce umiera bo los krzywdzi ich miłość
LEcz ogień w nim nie przygasł bo żaru w nim jest duzo
Ich miłość – odchodzi – wraz z nią ich nadzieja

Chowają w sobie najszczersze uczucia
Chowają swój uśmiech na miejscu jest smutek , gdy los im na przekór .
Blask w oczach zaćmili – w nich teraz jest ciemność
Ona ucieka na dry\ugi koniec swiara – nie wróci? nie wiemy , jej przyszłość - niepewność

Wie jedno, ze uśmiech ma inny niż wszystkie
Że szczerość, oddanie są dla niej najbliższe
Że on dał jej siłę wraz z nią wiarę w siebie
Lecz życie się toczy.......
Cholernie z nimi dorczy ...

Lecz życie się toczy . . .

Samotni – bez Siebie...??

To ich krzywdzi..
Bo się kochają..
Nie mogą być ze sobą..
Dlatego się montają..

natalia

Coraz więcej ran na ich sercu
Gdy miłość odwraca się
Już nie te oczy tak płoną
To nie ten świat był im pisany
Tylko kolejny dzień
Otacza ich monotonią
Odbiera każde tchnienie
I wbija ból w nich
Umiera uczucie i wiara
Z każdą sekundą staje sie obce
I odchodzi w zapomnienie
mimo z etego tak bardzo nie chcą..

natalia

Gdy życie nieźle zajdzie wam za skórę
Gdy szlak was ciągle prowadzi pod górę
Gdy długów w bród i pustki po kieszeniach
Gdy zamiast śmiechu słychać wasze westchnienia
Gdy zły los zniechęceniem was napawa
Odpocznijcie chwilkę lecz się nie poddawajcie

Bo w życiu raz upadki są raz wzloty
Każdy z nas-ludzi nieraz przekonuje się o tym
Lecz upadków unikać móglibyście wielu
Gdybyście niezłomnie zawsze parli do celu
A klęskę na zwycięstwo ten zamienia
Kto nie zagubi się we mgle zwątpienia

Sukces kapryśne miewa obyczaje
Im bliższy tym się dalszy czasem zdaje
Do końca walczcie o swe do szczęścia prawa
Niech świat się wali –Lecz Wy się nie poddawajcie...

natalia

Zdradziła mnie soba, która kochałam.
Gdy się odwróciłam, wbił mi w plecy ostrze.
Jakże byłam głupia, że się podejść dałam i tak zaufalam i sie oddalam .
Niewiele rozumu trzeba, żeby dostrzec,

że jedynie kłamstwem były wszystkie słowa,
które we mnie sączył, którymi czarował.
Ja Ziemię poruszyć byłam już gotowa,
a on zmienił skórę, zaszył się i schował.

Wiedział... On już dawno wiedział, ile znaczył
dla mnie jako człowiek. Nie docenił tego!
W podzięce oszczerstwem tylko mnie uraczył
i nikt nie potrafi powiedzieć dlaczego!

Niech się świat zawali, niechaj w mojej jaźni
czeluść się otworzy, całą mnie pochłonie!
Nie ma zaufania, nie ma już przyjaźni
i tylko krew z łzami kapie w moje dłonie!

natalia

ECHO

i znowu dni bez Ciebie,
i noce nie daja snu,
brakuje mi rozmów z Tobą
w pustce dzwoni echo samotnych słów,
wiem,że życie masz swoje,
zajęć masz wiele i trosk,
boleści duzo w nim było,
ale nadszedł juz czas..by zapomniec
inaczej spojrzeć na świat,
teraz ja o Ciebie się boje,
bo los okrutnym Ci był,
więc przyjmij,serce i dłoń otwartą,
to mogę ci dac,a ty...
wracaj szczęsliwy,
wiadomość ulotna jak wiatr,
raz szczęście daje,raz grad,
raz w życiu jest lepiej,
innym razem smutno i źle,
ale pamiętaj..
to życie urządza nam czas.
na próbę wystawia ciągle nas.