for ....... ( you know who you are ) :D

natalia

Kruche kości i niemrawe miny,
potargane usta, nieuczesane oczy
i brak poczucia uczucia,
brak tego, co może za zakrętem,
zgadywanek, domysłów,
pomysłów.
tylko słuch jak kanał przepływowy
tylko wzrokiem bolesny rejestr
otoczenia. Zabawka
na niezniszczalnym akumulatorze.
Powiedzieli, namalowali,
owoce przyniosłem wedle
reguły na nagich dłoniach
i marmurowe sklepienie i tak spadnie,
i zardzewiałe trony i tak będą,
i wolność absurdem
i miłość wymysłem.

A kraina, w której nie sypiam,
wciąż moim domem
i przepaść, której nie przeskoczę
wciąż moją drogą.

natalia

" Żal "

Gdy cię spotkałem raz pierwszy,
Mokre pachniały kasztany.
Zbyt długo mi w oczy patrzyłaś -
Ogromnie byłem zmieszany.

Pod mokre płaty gałęzi
Szedłem za tobą w krok.
Serce me trzymał na uwięzi
Twój fiołkowy wzrok.

Dawno zużyte słowa
Wróciły do mnie znów
I zrozumiałem od nowa
Znaczenie prostych słów.

I tak się jakoś stało,
Że bez pachniał - jak bez,
I słowo "pachnieć" pachniało,
I łzy były pełne łez.

Tęsknota, słowo zużyte,
Otwarło mi swoją dal...
Jak różne są rzeczy ukryte
W króciutkim wyrazie : żal.

natalia

" Żyj tą nadzieją "

Żyj - aby zrywać łańcuch głuchych
Ciężkich dni
I nagle płynąć i myśleć że się tylko
Śni
Bądź wśród obłoków marzeń z tą
Nadzieją że
Po Tobie przyjdą inni i rozgrzeszą Cię

Żyj tą nadzieją co mieli Kolumb albo
Bach
Żyj tą nadzieją dla której Chaplin
Wdziewał łach
Żyj z tym uśmiechem który Mona Liza
Ma
Żyj tym oddechem który maratończyk
Zna

Żyj - poprzez mgły zwątpienia przecież
Mimo to
Wieszcz ostrzył pióro swoje by
Przekreślić zło
I chociaż wiele przy tym łez w sobie

Skrył
Pisał, bo wiedział że Ty będziesz
Żył
Żył ta nadzieją....

Żyj - aby tym co żyli spłacić pewien
Dług
Tym co przed laty brali w sztywne ręce
Pług
Dla swoich dzieci, wnuków szykowali
Świat
Prze tyle gorzkich, trudnych
I niewdzięcznych lat

Żyli tą nadzieją...

Żyj - chociaż miłość Twoja trafia
W ślepy mur
Śnij choć nad głową krążą czarne stada
Chmur
Błądź po stronicach książek to ich czerń
I biel
Wskażą Ci jeszcze niejeden piękny cel

ŻYJ TĄ NADZIEJĄ...

natalia

Z literą R -- z literą S -- z E powtórzonym i C
sapiąc -- grasejujące w defektach -- ono
męczy się -- stuka -- musztruje tętnice
przystaje wreszcie -- milknie na dobre -- zaczem nas ono
wraca na łono -- panów na A -- pani na Z
zaczem zastygniemy --dosyć szarzy -- cięży nadto
Więc -- następuje --I --charczenie -- I -- czekanie -- I -- na razie
I -- podobieństwa -- kubek w kubek -- atom w atom
I -- duszenie się w słonecznym gazie
I -- rozwiązywanie metafor -- I -- wróżby z komet
I -- znowu -- ono -- z gór -- znoszone -- na noszach
ono -- zepsuty kanonierów chronometr
przesyłka w torbie listonosza
ono -- mdlejące -- bolejące -- przeczuwające
uczuciowych sawantów słoneczko wykpione
a naprawdę -- ciężko pracujące
czarną krwią po brzegi wypełnione
płacące za gaz -- elektryczność -- telefon -- mieszkanie
od wspomnień kurczące się niespodzianie
wzmacniane kamforą i walerianą
popędzane kawą poranną
na przyjaźń kiepską -- zawał nagły -- złą rozmowę
ono -- khonos lihycznyc pohetów
przehażenie awangahd i anachohetów
serce -- serce -- panie i panowie

natalia

Oddechem poezji jest śnieg albo sadza
Kiedy śnieg jest oddechem - krzewy stoją czarne
A jeśli sadza - to oprósza dłonie
Zakochanych lub katów
Zarówno pobladłe

Głową poezji krzak płonący w nocy
Przy nim jednorożec łby mają wysmukłe
Kruki - dzioby okute w pochewki ze złota
W kolanach dziewcząt
Rysują się słoje

Ojcem poezji - - jej bogiem - - jej drwalem
Ten chory człowiek z drżącym kręgosłupem
Z twarzą tak sztywną jakby bicz ją przeciął
Lub cień
Mknącego na obłokach diabła

natalia

Poezja, aby była sobą,
Musi dialog toczyć z prawdą.
A może jedną jest osobą,
Piękną i nieco starodawną ?

Nie jest dla tych, co myśleć nie chcą
( Dla nich gotowe słońca dnieją ),
I nie poddaje się pochlebcom,
I nie wybacza kaznodziejom.

Ty, co mnie dzisiaj sądzisz lekko
Wzruszeniem pobłażliwych ramion,
Nie wiesz, że jak kamienne wieko
Ciążą mi słowa, które kłamią.........

....Błądziłeś, wiele zawiniłeś,
Lecz się płomieniem czystym mieni
Twe słowo, które znało miłość
I było - - jak stos Ifigenii.

natalia

Im więcej Ciebie tym mniej...
Dobrze znane to słowa...
Często tak w życiu bywa gdy dzieli nas długa droga..
I choć w sercach swoich bywamy
Chodzimy innymi drogami...
Może się kiedyś połączą..
Samotne dni..noce..skończą..
Odnależć przy Tobie siebie..
Tego pragnę..w to wierzę...
Odnależć wspólne nasze cele...
Patrzeć w swe oczy nie tylko w niedziele...
W poniedziałki na dni kilka nie żegnać się smutno..
Wiedzieć że byłeś wczoraj..jesteś dziś...bedziesz jutro....

natalia

Kiedy zamykam w swych ramionach
kształtną i gibką Twoją postać
I nie oszczędzam słów wzruszonych,
by zachwytowi swemu sprostać,
ciasno uściskiem mym splątana
ruchem uwalniasz się milczącym
I odpowiadasz, ukochana, uśmiechem
......niedowierzającym......

natalia

RAJ NA ZIEMI DLA

Każda minuta z Tobą to Raj na ziemi,
Uwielbiam na Ciebie patrzeć i nikt tego nie zmieni,
Bo Ty masz takie boskie spojrzenie,
Że aż tracę ostatnie tchnienie.
A uśmiech Twój uroczy,
Co noc w moich snach bezustannie kroczy,
Choć nawet zasnąć nie umiem czasami,
Bo wciąż widzę Cię przed oczami.
I widzę Twą twarz tak słodką jak żadna,
Z każdym dniem jest bardziej ładna,
Ty jesteś jedyną radością mą,
Dlatego chcę przebywać tylko z Tobą.
I wiedz do końca życia uwielbiać Cię będę,
Dla Ciebie każdą górę zdobędę,
Bo Ty jesteś życia mego sensem,
Zawsze zostanę przy Tobie sercem.
Nawet jeżeli niewiele znaczę dla Ciebie,
To wiedz że z Tobą mi jak w niebie,
Jak w najpiękniejszym śnie,
Chcę pokochać tylko Cię

natalia

Czegoś mi brak, czegoś wielkiego:
Twojej obecności, dotyku Twego,
Twych uczuć młodych, słodkich jak miód,
Oczu kochanych, dźwięku Twych słów,
Smaku ust Twoich, ciepła oddechu,
Codziennych spotkań, długich spacerów,
Tkliwych pożegnan, błądzeń bez celu...
Brak mi wszystkiego, więc po co żyć ?
Chyba, że po to , by z Tobą być !

natalia

" Wolny jak ptak "

nie jestem juz różą
która kolce ma
lecz zwykłym kwiatem
którego kochać sie da

nie jestem już tym
kim byłem dawniej
lecz jestem tym
kim chciałbym być

miłość to nie wiatr
który przychodzi i znika
lecz prosta rzecz
którą każdy może mieć
miłość to nie ptak
który przylatuje i ucieka
choć widziałeś jak rozkłada skrzydła
to i tak nie zostanie

nie chcę byc tym
którego można namalować
lecz tym którego można kochać
nie chcę być czyimś posiadaniem

teraz wiem że jestem
mogę robić co chcę
lecz nasza miłość to duch
który pojawia się i znika

natalia

znam już pory
o których pojawiają się Twoje ślady
nie sam Ty
ilekroć porankiem wpadnie kilka promieni
pomyśl że znów chciałam
zbić nimi szyby

na znak że jestem

wieczorna lampka
nie światła a wina
toasty wzniesione przez ściany
a nie przez nas samych

natalia

Doprowadzona

nie jestem poduszką
na szpilki twych słów

ani wołającym dźwiękiem
o ciszę

z łez ulany mam pancerz
od dziś
bo ktoś nie zrozumiał
czym miłość

spragniona uczuć
do kielicha
wiersze nalewam
i sączę

patrząc jak puchną kartki

w ciszy wieczoru

przystawiony pistolet do skroni
i moje pytanie-czy kochasz?

natalia

Chciałabym abyś kiedyś rękoma własnymi
zbudował dla Nas wesoły dom.
Gdzie ogień w kominku palić się będzie
Gdzie smutek bladł by w blasku świec
Gdzieś tam daleko - blisko
Z drzwiami gdzie każdy pasuje klucz.
Ja stałabym na progu sprzedając miłość,
nie drogo, za jasny oczu Twoich blask.
Za każdy uśmiech na dzień dobry
Za Twoją roześmianą twarz.Ciosałbyś wielkie pale drzew,
strugając uśmiechy w słotny dzień.
Zbudujesz na pewno taki dom,
w którym podłoga nie będzie za mała
z drzwiami do których nie trzeba pukać,
z firanką w oknie jasną jak dzień.
Dom w którym wszystko ma być takie inne,
nie może Nas razem zabraknąć w nim.

natalia

Czy pamiętasz jak to było
Gdy byliśmy sam na sam ?
Bicie serca mi mówiło,
Że dla siebie Ciebie mam.
Ty tuliłeś mnie w ramionach
Całowałeś usta me.
Wtedy wreszcie zrozumiałam
Że naprawdę Kocham Cię...