...gdyby...

natalia

Odpowiedz proszę....

Wyśniłeś mnie sobie Kochanie,
podczas nocy bezsennej,
Wymarzyłeś mnie sobie Kochanie,
w samotności bezdennej.
W szaty złote mnie Kochanie, jedwabne ubrałeś,
I Aniołem mnie Kochanie swoim słodkim nazwałeś.
Moje włosy Kochanie złotym słońcem oblałeś,
oczom błękit Kochanie, kolor nieba nadałeś.
Moje usta Kochanie słodką rosą zwilżyłeś.
Całą w srebrnej poświacie dla siebie stworzyłeś.
Lecz odpowiedz mi prosze na proste pytanie..
Czemu skrzydeł nie dałeś?
Czego sie lękasz kochanie?

natalia

Serce i Rozum

Gdy zmysły wsród nocy powoli wyciszam,
i snom je bezwolnie oddaję,
Twe słowa i gesty w sercu wyliczam,
lecz przed rozumem je taję.
I kiedy budzę me zmysły nad ranem,
to znowu słyszę Twój głos,
i wtedy pytam me serce zaspane
czy figla płata mi los?
Rozumu nie pytam, bo wiem co mi powie,
jego teorie juz znam.
Co dzień od roku słyszę je w głowie,
co dzień je w sobie mam.
I muszę pilnować mego rozumu,
by nagle w przypływie euforii,
nie oddał się sercu co bije,
czasem wbrew własnej woli...

natalia

Zwątpienie.....

Znów przyszło do mnie zwątpienie,
znów kąsa, targa mą duszę.
Podsuwa myśli natrętne, kolejny raz się puszy.
Stroszy się, głowę unosi,
i ze wzrokiem pełnym pogardy
pewne, że znowu ma racje.
Czeka, aż powiem: Proszę miej satysfakcję!
Niech w końcu stanie na Twoim,
możesz byc dumne z siebie.
Nie będę, walczyć i błagać,
byś w końcu odeszło ode mnie!
To takie niepodobne do twarzy jego imienia,
a jednak zwątpienie walczy
z prawem do naszego istnienia.
I ja przegrywam tą bitwę, powoli tracę siły.
Nie umiem Cię oszukiwać
Pragnę tylko byś był szczęśliwy....

natalia

O rzeczy nierealnej.....

Spoglądać w głąb Twych oczu,
paclami ust dotykać,
by nic mi nie umknęło,
o wszystko móc zapytać.
O ciepło Twojej skóry,
o barwę Twego głosu,
czy kolor ma purpury,
czy jest jak odcień wrzosu?
Tak chciałabym przytulić,
policzek do Twej twarzy,
w ramionach Twych sie zgubić,
na miłość się odważyć...

natalia

Na zawsze....

I znów jest jak dawniej,
i znów jesteś obok.
Budzisz mnie słodkim zapachem piwonii.
Ochronny parasol rozkładasz nad głową
i szeptem mnie prosisz...wspomnij.
Przeszliśmy juz razem lato i zimę,
jesień i wiosny tchnienie,
w porach tych roku, były chwile szczęśliwe
i były milczące niedziele.
Lecz nawet wtedy, czułam Cię obok,
wiedziałam , że jesteś na zawsze,
że nic uczuć tych nie pokona,
że wspomnień czas tych nie zatrze.