Phil Bosmans

natalia

Dlaczego ludzie nie mogą wytrwać
Do końca w miłości?
Dlaczego codziennie przebywanie ze sobą
Stanowi aż tak wielki ciężar?
Wydaje mi się , że sami siebie zbyt chętnie oszukujemy.
Przysięgamy wprawdzie, że kochamy innych,
Ale w rzeczywistości kochamy tylko siebie, swoje własne ja.

Od innych wymagamy zbyt wiele.
To ten drugi ma być pogodny, przyjazny i sympatyczny.
To on ma mnie podziwiać, nosić na rękach,
Iść dla mnie przez ogień…
Nie wolno mu okazywać złego humoru,
Ani też posiadać żadnych słabych stron.
Biada, gdy on mnie krytykuje. Nawet najmniejszy zawód,
A moje serce nie wytrzymuje.

Zbyt mało zastanawiamy się nad tym,
Co jesteśmy winni drugiemu,
Co moglibyśmy mu darować,
Co moglibyśmy dla niego uczynić.
Nie mów pochopnie:
„Ty mnie nie kochasz” -
Dopóty, dopóki ty sam wszystkiego
Z siebie nie dałeś.

Phil Bosmans

natalia

Człowiek — maleńka , osobliwa istota.
Żyje i umiera między kamieniami a betonem.
Wciąż w pośpiechu na swoich krętych drogach.
Ma kłopoty z ciśnieniem krwi,
Dokuczają mu wątroba i serce.
Zawsze jest w poszukiwaniu czegoś , pełen problemów,
Ale najczęściej, zanim je rozwiąże , już nie żyje.

Człowiek jest i będzie zawsze w swoim najgłębszym
Jestestwie poszukujący.
Tęsknota za utraconym rajem jest wpisana w jego serce.
Ludzie szukają przez całe życie swoje życie, na wielu,
Często okrężnych drogach, bezdrożach i manowcach.
Szukają jakiegoś zbawczego portu, stołu z chlebem
I winem, serca i życzliwej dłoni.
Cichej obecności kogoś, która trwa
Nawet wtedy, gdy zamilkną słowa.

Życie jednak uczy nas , że ludzie są dla innych
Tylko przejściowym portem.
Tylko czasową przystanią, obojętnie
Jaka by była piękna i pociągająca.
Poszukujemy wszyscy, świadomie albo też i nieświadomie.
Szukamy tego wielkiego prądu, który by nas przeniósł na
Inny brzeg, do ostatecznego portu.
Tam, gdzie już na zawsze będziemy bezpieczni.
Do przystani pełnej światła i miłości, którą nazywamy Bogiem.

Phil Bosmans

natalia

Czasami byłem tak blisko Boga,

Że mogłem Go swoim sercem oglądać.
Upojony byłem zachwytem.
Chwile zakochania…
Nie istniały wtedy żadne granice
między ziemią a niebem.
Zegary nie tykały.

Czas stanął.
Cały świat stał nieruchomy.
Momenty ogromnej pewności
I rajskiej błogości…
Nie trwały przeważnie długo.
Coś się jednak we mnie odmieniło.
Pustka i jałowość pustyni
Nie miały już na mnie żadnego wpływu.
Przeżywałem oazę.

Wiem doskonale, że oazą człowieka jest miłość
I że tylko ona jest źródłem wszelkich oaz wśród ludzi.
Wierzę ,że Bóg jest miłością.
Jeżeli odnajdziesz gdziekolwiek na pustyni życia miłość,
Prawdziwą miłość , to podążaj za nią, a dojdziesz
Do źródła wszelkiej miłości, do Boga,
Tej wielkiej Oazy w czsie i wieczności.

Phil Bosmans

natalia

W ciszy może to każdy odczuć.
Jakiś nowy duch powiewa nad światem.
Duch miłości. Duch Boży.
Nikt nie potrafi go powstrzymać.
Przenika on przez drzwi, okna i mury.
Odmienia ludzi i rzeczy.
Wszystko staje się nowe.

Ludzie poszukują tej samej długości fali
Podążają tymi samymi śladami.
Przychodzą z zewnątrz,
Ze wszystkich klas i warstw.
Ludzie wszystkich zawodów i pokoleń.
Odnajdują znowu ciepło
I stół z chlebem, i winem.
Jedna wielka rodzina. Wszystko staje się jak nowe.
Ludzie stają się ludźmi dla innych.
Tam, gdzie w imię miłości ludzie
Znowu ludźmi się stają,
Tam otwiera się niebo nad ziemią.

Phil Bosmans

natalia

Miłość oznacza rozprowadzać ciepło,
Nie dusząc się przy tym wzajemnie.
Miłość oznacza być ogniem,
Ale wzajemnie się nie spalać.

Miłość oznacza być zupełnie blisko siebie,
Jednak bez chęci zawładnięcia drugim.
Miłość oznacza dużo od siebie oczekiwać,
Jednak bez kurczowego trzymania się.

Miłość to wielka przygoda
ludzkiego serca.
ludzie dochodzą do życia,
Gdy czują serce drugiego.

Miłość to jedyna droga,
Na której ludzie stają się ludźmi.
Tylko miłość jest domem,
W którym możemy mieszkać.

Phil Bosmans

natalia

Miłość to najpowszechniejsza
I najbardziej tajemnicza energia,
Którą można znaleźć w stworzeniu.
Wpisana w całą przyrodę. Jako elementarna siła,
Jest obecna w sile przyciągania ziemi i tkwi głęboko,
Aż po molekuły i atomy w materii.
Dzięki niej wszystko ma swoją trwałość i ciągłość,
I jest z sobą organicznie związane.

Tak w całej naturze,
Tak i między ludźmi istnieją siły przyciągania.
Woda pozostaje błogosławieństwem dopóty ,
Dopóki jest ujarzmiona swoimi brzegami.
Uwolniona przez rozhukane żywioły,
Staje się katastrofą.

Gdy miłość ludzi przybliża i dzięki niej
doświadczają sensu i piękna stworzenia,
Rozkwita harmonia,
A wszyscy znajdują spokój i przyjaźń.
Gdy jednak miłość ginie,
Przeobrażając się w wyuzdaną namiętność,
Wówczas ginie także człowiek.

Phil Bosmans

natalia

Kochającym się należy się niebo.
Gdy się kochacie,
Będziecie już na tej ziemi je mieć.
Miłość jest jak słońce.
Przynosi światło i barwę.
Wszystko kwitnie i rozwija się.
Kiedy słońce zachodzi,
Cienie stają się coraz dłuższe.
Bez słońca jest ponuro i zimno.
Komu brakuje miłości,
Temu brakuje wszystkiego.
Miłość to cel życia.
Kto żyje dla czegoś innego,
Ten będzie zawsze oszukanym.
Jedynym kluczem,
Który otwiera drzwi raju,
Jest miłość.

Phil Bosmans