Samotnosc! Przyjazn! Milosc!

monika · Gość

Czasami mozna byc/ czuc sie samotnym bedac z kims...

aszunia

aszunia

samotnia
bo choćbyś las zatrzymał jakby potok dłonią
srebrzystą rzeki nitką związał ścieżce nogi
dwusłowiem chciał ugościć każdą myśl spłoszoną
w samopas iść ci przyjdzie jako gęsi drogą

bo na dnie każdej wody milczy kamień jasny
że trzeba wiele rzucić by znów stać się sobą
i choć złowiony z rzeki w nurt ten tylko patrzysz
to tyle tam jest ciebie ile wszystkich w koło

natalia

Żal i żałoba
mają w sobie
coś świętego i nietykalnego,
co winno być pozostawione w spokoju,
dopóki się samo nie wzniesie, jako mgła ku niebu
i nie rozejdzie po niezmiernych przestworzach.

Henryk Sienkiewicz

natalia

Gdybyśmy mogli zawiesić na kołku nasze cierpienia
i gdyby nam pozwolono wybrać te,
które najlepiej nam się podobają,
każdy wziąłby znowu swoje cierpienia,
wszystkie inne bowiem wydawałyby mu się jeszcze gorsze

Nahum ze Stepinetsi

natalia

Jest takie prawo życia:
gdy jedne drzwi zamykają się przed nami,
zaraz otwierają się inne.
Tragedia polega na tym,
ze zawsze patrzymy w drzwi zamknięte,
nie zwracając uwagi na te, które są otwarte.

Andre Gide

natalia

Przyjaźń, w przeciwieństwie do miłości,
może odnawiać się bez końca.
Trafiając na odpowiedni grunt, to uczucie zawsze odżywa.
Ale trzeba troszczyć się o nią jak o rzadką roślinę,
wzbogacając ją wspólnymi przeżyciami.

Trzeba czasu i cierpliwego podlewania,
aby wyrosła na drzewo, którego nie można już wyrwać.

Faubien Gruhier

natalia

Posyłam kwiaty - niech powiedzą one
To, czego usta nie mówią stęsknione!
Co w serca mego zostanie skrytości,
Wiecznym oddźwiękiem żalu i miłości.
Posyłam kwiaty - niech kielichy skłonią
I prószą srebrną rosą jak łezkami,
Może uleci z ich najczystszą wonią
Wyraz drżącymi szeptany ustami,
Może go one ze sobą uniosą
I rzucą razem z woniami i rosą.

Szczęśliwe kwiaty! im wolno wyrazić
Wszystkie pragnienia i smutki, i trwogi;
Ich wonne słowa nie mogą obrazić
Dziewicy, choć jej upadną pod nogi;
Wzgardą im usta nie odpłacą skromne,
Najwyżej rzekną: "Słyszałem - zapomnę."

Szczęśliwe kwiaty! mogą patrzeć śmiale
I składać życzeń utajonych wiele,
I śnić o szczęściu jeden dzień słoneczny...
Zanim z tęsknoty uwiędną serdecznej.

Adam Asnyk

natalia

Nie lękaj się odnaleźć bólu i zmęczenia,
które dom mają w moim sercu.
I nie mów już wiecej,
że do szczęścia potrzeba jest dużo odwagi,
a lenistwo zaowocuje zepsuciem.
Idź wyżej, i wyżej,

by sięgnąć po sok prawdy.

Na szczycie pomakuj życia.
Zapewniam, że mgły wymodlą Ci łaski u Boga,
A gwiazdy i ksieżyc
przyświecać Ci będą każdego dnia.
Idź. Wspinaj się.
A nadmiar zbędnych bagaży smutku
zrzuć w szczelinę zapomnienia.

natalia

Sama. Tylko ze sobą.
Ta, która jest uosobieniem
pieknej oddanej miłości.
Ta, która ma w sobie
tyle radości życia.
Ta, w której mieszka
wyrozymiałość tysiąca innych.
Ta, w której tyle jest
spokoju i opanowania.
Ta, która odda całe swe serce.
Ta, która zrobi wszystko.
Ta, która nigdy nie zdradzi.
Ta, która chce być tak jak nikt inny.

Jestem.
Sama.
Wśród milionów .

natalia

" Są takie noce
od innych łaskawsze,
kiedy się wolno wygłupić,
wolno powtarzać "nigdy" i "zawsze",
wolno słowami się upić,
tylko nie wolno tej nocy pod różą
okraść, okłamać, oszukać,
bo się już będzie
odtąd na próżno
bezsennej nocy tej szukać...

Są takie noce
od innych ciemniejsze,
kiedy się wolno rozpłakać,
wolno powtarzać słowa najświętsze,
mówić o wróżbach i znakach,
tylko nie wolno tej nocy pod różą
okraść, okłamać, oszukać,
bo się już będzie
odtąd na próżno
bezsennej nocy tej szukać... "
Agnieszka Osiecka

natalia

Credo Przyjaźni
Wierzę w ciebie, przyjacielu.
Wierzę w twój uśmiech -
otwarte okno twojego istnienia.
Wierzę w twoje spojrzenie -
odbicie twojej uczciwości.
Wierzę w twoje łzy -
znak obecności
w smutkach i radościach.
Wierzę w twoja dłoń -
zawsze wyciągniętą
by dawać i otrzymywać.
Wierzę w twój uścisk -
szczere przyjęcie twojego serca.
Wierzę w twoje słowo -
wyraz tego co kochasz
i czego oczekujesz.
Wierzę w ciebie, przyjacielu,
tak po prostu w wymowę ciszy.
Elena Oshiro

natalia

Świątynia przyjaźni

Świątynię przyjaźni
trzeba wznosićnieustannie.
Upada ona i rozbija się na kawałki,
jeśli każdego poranka nie rozpoczyna się
pracy na nowo.
Za każdym razem, gdy wstaje słońce,
trzeba darzyć przyjaciela
nową miłością,
patrzeć na niego ze świeżą uwagą,
przebaczać mu z nową wyrozumiałością;
aby dotrzymać mu kroku,
trzeba się przemieniać,
należy otworzyć okna duszy,
by powiew wiatru usunął
kurz utartych przyzwyczajeń

natalia

Radość z przyjaźni

Wierny przyjaciel
jest w życiu kojącym balsamem
i najpewniejszą obroną.
Możesz zgromadzić przeróżne skarby,
ale najcenniejszą rzeczą
jest prawdziwy przyjaciel.
Sam widok przyjaciela
wzbudza w sercu radość,
która wypełnia
całe wnętrze człowieka.
Z nim żyje się w najgłębszej jedności,
która napełnia duszę
niewypowiedzianym szczęściem.
Pamieć o nim rozpala nasz umysł
i uwalnia go od rozlicznych zmartwień.
Słowa te tylko ten zrozumie,
kto ma oddanego przyjaciela;
kto spotykając go codziennie
odczuwa ciągle jego potrzebę.
Jan Chryzostom

natalia

Moje życie było puste
póki nie poznałem Ciebie.
Ty mi dałaś szczęście,
radość, ciepło.
Twoje oczy i usta tak
wiele mówiły.

Byłaś dla mnie jak wiosna,
która daje szczęście i
nowe życie.

Byłaś dla mnie jak motyl,
który frunie ku słońcu.

Byłaś dla mnie natchnieniem
dzięki Tobie tworzyłem.

Byłaś dla mnie jak piorun,
który przebija niebo,
by wszystko inne zagłuszyć
i być tym Jedynym.

I będziesz dalej tym
wszystkim dla mnie, bo
tak mi szepcze serce i dusza.

I Ja konam jak Cię niema blisko mnie